Wat speelde er?

De werknemer die zich bij mr. Den besten meldde was op 29 augustus 2022 op staande voet ontslagen: twee dagen voor de einddatum (31 augustus 2022) van zijn arbeidsovereenkomst. De werknemer had namelijk zelf opgezegd omdat hij voor zichzelf wilde beginnen. De werkgever ontsloeg de werknemer omdat hij een eenmanszaak in de Kamer van Koophandel had ingeschreven, op zijn LinkedIn-profiel had vermeld dat hij werkzaam was als ZZP’er was en dat hij sinds augustus onder zijn eenmanszaak werkzaamheden zou uitvoeren.

Vorderingen

De werknemer werd door zijn werkgever met de volgende vorderingen geconfronteerd:

– een schadevergoeding € 5.036,-;

– terugbetaling van de studieovereenkomst € 41.779,31 (vermeerderd met de wettelijke rente);

– overname leasefiets € 2.307,88 te vermeerderen met een boete of teruggave onder verbeurte van een dwangsom;

– veroordeling proceskosten, buitengerechtelijke incassokosten, de beslagkosten en nakosten.

Ontslag op staande voet niet rechtsgeldig

Mr. Den Besten stelde dat er geen sprake was van een rechtsgeldig gegeven ontslag op staande voet. De rechter was het hiermee eens. Het niet informeren van de werkgever over de eenmanszaak was niet netjes maar de inschrijving bij de KvK en de vermelding op LinkedIn zijn op zichzelf niet aan te merken als een dringende reden voor een ontslag op staande voet. Bovendien kon de werkgever niet aantonen dat de werknemer vóór 12 augustus 2022 werkzaamheden vanuit zijn eenmanszaak heeft verricht.

Schadevergoeding

Nu de rechter had vastgesteld dat het ontslag op staande voet onterecht was diende dé werkgever een schadevergoeding te betalen. De werkgever stelde dat hij een schadevergoeding voor twee dagen diende te betalen omdat werknemer zelf de arbeidsovereenkomst had opgezegd met als einddatum 31 augustus 2022. Mr. Den Besten wist wel beter: nu werkgever zelf tot een ontslag op staande voet was overgegaan kwam de opzegging van de werknemer te vervallen. Hierdoor had de werknemer recht op een vergoeding van € 4.536,00 i.p.v. € 292,65 bruto.

Transitievergoeding

Aanvankelijk had de werknemer géén recht op een transitievergoeding, hij had immers zelf opgezegd. De kaarten lagen anders geschud nu de opzegging van de werknemer door het ontslag op staande voet was komen te vervallen. Hierdoor was het initiatief om de arbeidsovereenkomst te beëindigen verschoven van de werknemer naar de werkgever. Nu had de werknemer wél recht op een transitievergoeding van € 2.514,-.

Studiekosten

Sinds 1 augustus 2022 is de Wet transparante arbeidsvoorwaarden in werking getreden. Deze wet voorziet in een regeling m.b.t. een studiekostenbeding. Deze regeling ziet op studiekostenbedingen die vóór deze datum zijn afgesloten en die na deze datum worden afgesloten. Concreet hield dit in dat studiekosten voor “noodzakelijke opleiding” voor rekening van de werkgever komen. Juristen waren van mening dat het wetsartikel voor meerdere interpretaties vatbaar was. Mr. Den Besten was de eerste advocaat die een beroep deed op deze nieuwe wetgeving. Door deze uitspraak kwam er meer duidelijkheid over wanneer een studiekostenbeding nietig is. De vordering tot betaling van studiekosten werd toegewezen tot een bedrag van € 23.627,-.

𝗠𝗿. 𝗗𝗲𝗻 𝗕𝗲𝘀𝘁𝗲𝗻

De werknemer nam de leasefiets zonder boete over. Beide partijen dienden hun eigen proceskosten te betalen. De werknemer ontving nu geld en de vordering m.b.t. studiekosten was bijna gehalveerd. De werkgever had zich duidelijk niet goed laten informeren toen hij overging tot ontslag op staande voet. Mr. Den Besten staat werkgever en werknemers bij, overweegt u over te gaan tot een ontslag op staande voet of wordt u geconfronteerd met een ontslag op staande voet? Neemt u contact op.